"De tariefovereenkomst? Er is voor het minste kwaad gekozen." Boscaini (Confindustria Veneto) spreekt.

Over hetzelfde onderwerp:

Gelukkig niet. "Maar we weten tenminste welke tarieven ons de das omdoen", aldus de samenvatting van Confindustria Veneto . "En in de macro-economie is het verminderen van onzekerheid de beste manier om de markten te reactiveren: ze zullen zich nu organiseren en kiezen welke strategie ze zullen volgen op basis van die 15 procent." Dit is de uiteindelijke overeenkomst tussen Ursula en The Donald, tussen de Europese Unie en de Verenigde Staten. Ook al zal het niet iedereen evenveel treffen. Naast voorzitter van de regionale organisatie vertegenwoordigt Raffaele Boscaini de wijn- en agrovoedingssector: de sector die het zwaarst getroffen wordt door de tarieven. "En op dit punt is er ruimte voor verbetering: de Hoge Vertegenwoordiger van Buitenlandse Zaken van de EU heeft dit ook herhaald. Laten we eens kijken hoe de onderhandelingen kunnen worden gestart; het is niet eenvoudig om de meest effectieve weg te vinden. Misschien kunnen we zelfs een vrijstelling voor wijn krijgen." Een toost zou op zijn plaats zijn.

De dag nadat het nieuws bekend werd, dachten mensen al na over een actieplan. "Elk bedrijf interpreteert deze nieuwe richtlijnen anders", legde Boscaini uit aan Il Foglio. "Maar kortom, er zijn twee mogelijke strategieën: deze 15 procent verdelen tussen de producent, de distributeur en de eindconsument", waardoor de extra financiële last over alle betrokken partijen wordt gespreid om de gevolgen te verzachten. "Of – een minder gebruikelijke optie – ervoor kiezen om de invoerrechten volledig via de toeleveringsketen te dragen: op die manier wordt de verkoopprijs niet verhoogd, maar de marges van de producent wel verlaagd. Een ander probleem, dat het totaalbeeld verergert, is de omgang met zo'n lage dollar. Vandaag is er minder onzekerheid, maar de zorgen blijven bestaan. Laten we eens kijken hoe de markten reageren."

Is er een manier om binnen het bedrijfsleven een systeem te creëren? "Het is moeilijk om per sector te denken. Elke sector heeft zijn eigen distributiekanalen en bedrijfsbenaderingen. Zelfs in de agrovoedingssector bestaan ​​er heel verschillende situaties: degenen die een hogere toegevoegde waarde produceren – bijvoorbeeld luxewijnen – zullen niet bijzonder worden getroffen door tarieven; laaggeprijsde producten daarentegen zullen het zwaarst worden gestraft." Een noodzakelijke verduidelijking: Italiaanse producenten zijn niet blij, maar Amerikaanse consumenten nog minder. "Ze zijn zo gehecht aan Made in Italy, een onvervangbaar product", benadrukt het Confindustria-lid. "Daarom zullen de gevolgen aanzienlijk zijn. Zowel Federvini als de Italiaanse Wijnunie hebben aanzienlijke prognoses opgesteld: verliezen van bijna een miljard euro ten opzichte van de omzet in de sector worden geraamd. Ik blijf voorzichtig; we zullen de realiteit moeten bekijken. Maar de inflatie is ernstig en Trumps plan om de productieketen naar Amerika te verplaatsen, heeft even ernstige gevolgen: een verplaatsing gebeurt niet in twee dagen."

Zelfs als Washington de overwinning claimt. "Trump is geslaagd in zijn opzet: een beetje cowboytje spelen en dit touwtrekken opleggen. De deal is zeker in zijn voordeel, maar niet met de aantallen die de Amerikaanse president had gewild." En Brussel? Heeft het de schade echt beperkt? "Je kunt duizend overwegingen maken," redeneert Boscaini. "Ik zou het hoe dan ook verstandig vinden: het starten van een grootschalige handelsoorlog zou overal slachtoffers hebben gemaakt. Dus ik kan niet zeggen dat ik dit scenario goed vind. Maar gezien de huidige situatie had het erger kunnen zijn. Veel erger."

Meer over deze onderwerpen: